16 Ağustos 2010 Pazartesi

hasretim aynı

"zaman ne de çabuk geçiyor mona"

yaşarken şikayet ettiği şeyleri bile özlüyor insan yaşlanırken ya da insan özlüyor şikayet ettiği şeyleri.

bir pervane bir pervaneye ne demiş.

sakın konuşma biliyorum çocukça, samimi.. ne kadar geride kaldı kim bilir * kim bilir artık kimim ben kime ne kadar yabancıyım ?

arık eğlenmeliymişiz gibi geliyor o samiyetle döktüğümüz yaşlara. hani çocukken öyle saçma şeylere ağlardında milleti güldürürdün. şimdi işte gülen oluyorsun. bu keyif de veriyor ama özlediklerinin adını bile koyamıyorsun. oysa kaybetmeseydin özlemezdin de belki hep ağlardın saçmaca ama açılırdın da. şimdi öyle kapandık, öyle düğüm olduk ki..

la fa la sol !

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder