24 Kasım 2009 Salı

öğretmenler günü

günlerin anlam ve öenemlerini belirten konuşmalar...

aklıma nedense ilk bu geldi. güne anlamını veren bir şeyler var. bizler hayatımızda anlamlaşatıramadığımız şeylerle cebelleirken ne çok anlamlı günümüz var.

öyle karmakarşık yazacağı, kafam da öyle, duygularım da.. hissettiğim endişenin altında neler var:

beğenilmeme, kabullenilmeme belki de. çalıştığım yerdeki ruhu bir türlü içime çekemiyorum. başka olmak, kimselere benzememek tabiatımken bunu da başarıyorken bu başkaları gibi olmamıyşın kabullenilmeyişin tedirginliği ne ?

sahiplenmiyor kimse asla yangında ilk kurtarılanlar arasında olmayacaksın. senden başka her şey ve herkes çok öenmli.


bugün öğretmenler günü.
işte kendime ait bu yerde bile hayallerimin üstündeki tebeşir tozlarını silemiyorum. her şey dün gibi aklımda uyanıp jilemi giyeceğim ağzım kulaklarımda okula gideceğim, herkesten çok benim adım geçecek, ben çok sevileceğim, hep başaracağım...

evet dün gibi. arasam yazdığım kompozisyonu bile bulabilirim. bir gün öğretmen olarak bu sınıfta olacağım ve bu tebeşir kokusundan, bu karatahtadan hiçbir zaman ayrılmayacağım. sırf bu yazı okunurken sululuk yaptı diye hakan tokat yemişti, çünkü ben bu yazıyı kalbimle yazmıştım o zmaanlarda kalbimde okuldan başka hiçbir şey yoktu.. hala yok ve hayal gerçek oldu, o yazı benim hayatım oldu. okuldan, karatahtadan ayrılmadım, geceleri okulda olanları düşünüyorum, rüyamda öğrencilerimi görüyorum, beni bütün bu kaptırmışlık içinden alıp endişeler denizine sürüklüyorlar. neden ? neden kafamı karıştırıyorlar ? neden birilerine rahatsızlık verdiğimi düşündürüp beni huzursuz ediyorlar ?

biliyorlar! kaçıp gideceğimi biliyorlar. arkamda kalan kırıklardan beni bulabileceklerini de hiç kaybetmeyeceklerini de biliyorlar belki.

bugün öğretmenler günü.
ben öğretmenim, bugün öğretmenler günü.
hayatta sevinecek şeyler var:
bugün öğretmenler günü.
endişelendiğim şeylerin gerçek olmadığını biliyorum,
öğretmenim ben
onlar da
bugün onların da günü.
onlar benim hayal kırıklıklarım...