...

hani diyorlar ya sözün bittiği yer diye oralarda bir yerdeyim. kimsesizim. kendimi bile terk ettim. çaresizlik nöbetlerine giren, kaybettiği her şeye ağıtlar yakan acı çekmeyi iş edinmiş beni terk ettim tahammül edemiyorum ona. onu dinlemiyorum, her seferinde kulaklarımı tıkayıp sırtımı dönüyorum. biliyorum yavaş yavaş gidiyor benden. herkesten gidiyor sevmeye cesareti olmayan, gücü yetmeyen herkesten bütün eksikliklerini alıp gidiyor.

-her seferinde o da samimi bir vedayla gidiyor.-

bütün izler silindi. yüzler seseler tutulan kısa notlar kek tarifim...

bilgisayarda ne var ne yok her şey silindi. kendime ait pek bir şey kalmasını istemesem de şimdi öfkeyle ağlıyorum. ve bu kaybettiklerimin acısını benimle paylaşacak kimseyi tanımıyorum. o kimseler benden gideli de çok oldu.

şikayet etmekten nefret ediyorum. hayatımda bir kere duygularımı hiçe sayıp bir kenara bırakıp bir sınava hazırlandım. şimdi iptal ediliyor. başa dönüyorum. bir daha toparlayamayacağımı biliyorum. başarısızlık kaderim benim hep öyle oluyor. duygularım para etmiyor, beni her şeyden ediyor.

...